PARAFIE I KOŚCIOŁY
 

Bazylika Mniejsza w Strzegomiu


  

Bazylika Mniejsza p.w. św. App. Piotra i Pawła
w Strzegomiu

Bullą z dnia 15 września 2002 r. Jego Świątobliwość Ojciec Święty Jan Paweł II, nadał Kościołowi Pw. Św. App. Piotra i Pawła w Strzegomiu tytuł Bazyliki Mniejszej (Basilica Minor) Wielu z nas na pewno zastanawia się dlaczego właśnie ten kościół dostąpił tak wielkiego zaszczytu, jakie musiał spełnić kryteria, aby uzyskać miano Bazyliki Mniejszej ?

Otóż kryteria są dwa:
1. Zabytkowość ( klasa) obiektu
2. Życie duchowe skupione wokół kościoła

Kościół pw. Św. App. Piotra i Pawła w Strzegomiu jest obiektem zaliczonym do I-wszej klasy krajowej zabytków w katalogu Ministerstwa Kultury. Burzliwe dzieje Strzegomia nie sprzyjały przetrwaniu dokumentów erekcyjnych pozwalających na dokładne określenie daty rozpoczęcia budowy. Wiadomo jednak, że jego budowniczymi byli Joannici, których do Strzegomia sprowadził Gniewomir, możnowładca tego obszaru w 1170 roku.

Pierwsze dotacje dla Joannitów przez wrocławskiego biskupa Żyrosława również pochodzą z okresu 1170-1198 r. Zakonnicy, zwani Rycerzami Maltańskimi, zastali na obecnym Placu Kościelnym kościół zbudowany z kamienia w stylu romańskim. Mimo, że Joannitów osadzono w Starym Strzegomiu przy istniejącym tam kościele Św. Piotra, to jednak tu przy romańskim, murowanym kościele nowo przybyli zakonnicy skupiali swoją działalność.


Wejście główne

Pieta

Ołtarz św. Józefa

Zapis w księdze rodowej strzegomskiej rodziny Bartschów informuje o istnieniu Komandorii Maltańskiej już w roku 1180, w miejscu obecnej plebanii. Wysoka kultura i wszechstronna działalność zakonu pozyskała zakonnikom przychylność okolicznych Piastów. Hojnie i szerokim strumieniem napływały dary dlatego też już w połowie XIII wieku Joannici mogli przystąpić do budowy tego ogromnego gotyckiego kościoła.
Osobliwą cechą architektoniczną kościoła Św. Piotra i Pawła są jego 3 nawy oraz transept. Nawa środkowa o długości 78 m, wysokości sklepienia 25,5 m, o sklepieniu sieciowo gwieździstym. 

Nawy boczne - południowa i północna oraz nawa poprzeczna tworzą wewnątrz kościoła 
2 kaplice: południową i północną. Ta rzadko spotykana kreacja architektury sakralnej kładzie obiekt kościoła na rzucie krzyża łacińskiego. Wysokie sklepienie nawy środkowej spoczywa na 20 filarach nośnych połączonych ze sobą gotyckimi łukami. Filary zostały wykonane z piaskowca. Wszystkie trzy portale kościoła zdobią bogato rzeźbione tympanony. Dziełem gotyku wysokiej rangi jest portal zachodni. Obszar frontalu do wysokości okna chóralnego wypełniają sceny biblijne Sądu Ostatecznego.

Na łuku tęczowym pomiędzy scenerią a tympanonem twórcy ukazali akt zmartwychwstania duszy ludzkiej, a sam tympanon poświęcony jest cudownemu nawróceniu Św. Pawła. 

Tympanon w portalu północnym jest XIV wiecznym dziełem gotyku. Ukazuje on koronację Matki Boskiej przez Jezusa Chrystusa. Dzieło przedstawia jeszcze dwie koronacje - oto Król Salomon koronuje swoją matkę Betsabe i Król Ahasferus koronuje swoją matkę Esterę. Gotycki tympanon południowy, którego tematem jest Zaśnięcie Matki Boskiej uległ zniszczeniu podczas pożaru w 1718 roku, został zrekonstruowany w połowie XVIII wieku przez rzeźbiarza świdnickiego.

Mimo tragicznych doświadczeń wielu wojen oraz pożaru w roku 1718, który zniszczył niektóre części zabudowy świątyni od strony północnej, ocalone zostały liczne cenne zabytki. Są nimi: 

  • Figura Matki Bożej Strzegomskiej i tryptyk

  • Sakramentarium średniowieczne -dzieło Mistrza Wolfganga z Wiednia

  • Ołtarze przeniesione w dobie sekularyzacji z innych strzegomskich kościołów: 
        - Ołtarz Św. Anny Samotrzeć
        - Benedyktyński ołtarz przedstawiający nadanie św. Reguły
        - Ołtarz Szkaplerzny
        - Ołtarz św. Krzyża

  • Pieta

  • Organy z prospektem organowym z 1795r.

  • Portale:
        - północny najstarszy (Koronacja Matki Bożej)
        - zachodni (Nawrócenie Św. Pawła pod Damaszkiem)
        - południowy ( Zaśnięcie Matki Bożej)

  • Trzy oryginalne dzwony

  • Dzwon wielki z 1405 r. 

  • Dzwon średni z 1424 r zwany Dzwonem Śmierci 

  • Dzwon najmniejszy z 1318 r. zwany Dzwonem Poranka, Południa i Wieczoru lub Dzwonem Przedbora
     

< ołtarz Skaplerzny

Pod posadzką wnętrza kościoła spoczywają szczątki Jana Montanusa - lekarza - odkrywcy strzegomskiej ziemi pieczętnej, który zmarł 3 czerwca 1604 r. Po pamiętnej bitwie 4 czerwca 1745 r. pochowano w kościele Św. Piotra i Pawła również wyższych oficerów poległych: Eudolfa Yborna - Burgrabiego austriackiego. Generała Ignon - Marszałka Polowego. Generała hrabiego Sonnau (Austria) Kapitana Webera - Johann Lechner 

Na Placu Kościelnym w pobliżu obeliska Trójcy Świętej spoczywają polegli podczas wojny Napoleońskiej w 1813 r. : Generał rosyjski Feliks Paradowski i Kapitan francuski Jeann Michel Simon. Gwiazda złocona na sklepieniu prezbiterium nawiązuje do wydarzeń związanych z epidemią cholery w 1303 r. i do drewnianej figurki Matki Boskiej, zwanej też Strzegomską, znalezionej w Starym Strzegomiu w miejscu spalonego kościoła. Według legendy za Jej przyczyną groźna epidemia nagle wygasła.
Gwiazdę otaczają herby, które zostały odkryte pod warstwą tynku podczas remontu pękniętego sklepienia w roku 1952.

Przebieg znaczniejszych remontów kościoła:
 
W pierwszej połowie XVIII wieku po pożarze zamurowano górne okna od strony północnej. na początku XX wieku zrekonstruowano częściowo odklejone rzeźby portalowe w/g projektu wrocławskiego architekta Lutscha oraz spoinowano elewację zewnętrzną kościoła. W latach 1948-1953 dokonano koniecznych remontów ratunkowych. Zespolono pęknięcia  i niebezpiecznie rozwarte sklepienie prezbiterium. Od 1970 roku dokonuje się w kościele systematycznych remontów pod nadzorem wojewódzkiego konserwatora zabytków. Niebezpiecznie przechylony dach otrzymał częściowo nową drewnianą konstrukcję nośną.

Wymieniono i przełożono dachówki typu mnich-mniszka i uzupełniono ich braki (około 90% powierzchni dachu). Przeprowadzono badania i wzmocniono filary oporowe, uzupełniono ubytki masswerków okiennych. Okna otrzymały nowe witraże. Odbito zmurszałe tynki wewnątrz kościoła, ściany i sklepienia pokryto nowym tynkiem i pobiałkowano. Do chwili obecnej wszystkie ołtarze zostały odnowione i zakonserwowane. We wspomnieniach ks. Stanisława Siwca - Dziekana Strzegomskiego opisano przebieg gigantycznego remontu kościoła. Całością prac remontowych kierował wówczas pan inż. Stanisław Wojdom z Wrocławskiej Pracowni Konserwacji Zabytków. Opatrzności Bożej i Jego śmiałej myśli technicznej jak również genialnym rozwiązaniom, konstrukcji zabezpieczającej należy zawdzięczać, że w sytuacji skrajnego zagrożenia obsunięcia części dachu udało się uniknąć katastrofy budowlanej.

W 2002r. decyzją Rady Miejskiej i Zarządu Miasta Strzegomia zrealizowano zadania związane z przygotowaniem kościoła do uroczystości rekonsekracji. Wykonano iluminację obiektu, zagospodarowano teren wokół zabytku, przeprowadzono remont nawierzchni ulicy Kościelnej, wybudowano parking. Nadzór nad całością prac sprawował RGk Urzędu Miejskiego w Strzegomiu

Od niepamiętnych czasów życie religijne społeczności strzegomskiej skupiało się wokół Kościoła pw. Św. App. Piotra i Pawła jedynej do 1997 roku parafii w Strzegomiu. Po II wojnie światowej myśl organizowania życia duchowego wspólnoty sprawdziła się szczególnie, bo do miasta zaczęli przybywać ludzie z całego kraju wywodzący się z różnych środowisk, a kościół był miejscem, w którym gromadzili się i jednoczyli na płaszczyźnie religijnej. Integracja na ziemiach zachodnich dokonywała się m.in. dzięki kościołom. Bardzo zniszczone po wojnie łączyły ludzi we wspólnym zadaniu odbudowy, a także poprzez więzi osobiste.

Dzisiejszemu widzowi strzegomska świątynia jawi się jako wspaniały pomnik wiary średniowiecznej, zawierającej dążenia ku temu , by przenosić człowieka- drogą oglądania rzeczy widzialnych, do świata nadprzyrodzonego piękna i duchowego w nim uczestnictwa. Dziś to nie tylko pomnik minionej epoki, ale wciąż żywe miejsce kultu religijnego! Wnętrze kościoła porywa nawet, gdy jest puste, ale najbardziej zachwyca, kiedy wypełnione jest rozmodlonym Ludem Bożym.

Życie religijne dzisiejszej wspólnoty Ludu Bożego skupionej przy Kościele Św. App. Piotra i Pawła w Strzegomiu rozwija się na wielu płaszczyznach. Oto one:

1. Duszpasterstwo zwyczajne
2. Duszpasterstwo specjalistyczne
3. opieka nad biednymi 
4. opieka nad chorymi
5. Duszpasterstwo młodzieżowe
6. Duszpasterstwo ludzi wsi ( Katolicki Uniwersytet Ludowy)
7. Chór parafialny
8. Służba liturgiczna ołtarza
9. Harcerstwo Rzeczpospolitej Polskiej
10. Koła różańcowe
11. Odnowa w Duchu Świętym

25 powołań do stanu kapłańskiego, 8 powołań zakonnych, misjonarz o. Siemiński pracujący w Kongo w Afryce, siostra zakonna Arkadia pracująca w slamsach na przedmieściach Rio de Janeiro w Brazylii. Kolejni Księża - duszpasterze parafii św. Piotra i Pawła w Strzegomiu od roku 1945.
Ks. Leopold Klehr - zmarł śmiercią tragiczną IV 1945 r.
Ks. Birke przekazał parafię - 10 I 1946 r.
Ks. Józef Ludwikowski przejął parafię - 10 I 1946 r.
Ks.O.O. Jan Skrzyniecki - 1947 - IV 1948 r.
Ks.Jan Cyrys- IV 1948- VII 1951r.
Ks. Józef Mazur - VII 1951 - II 1952 r.
Ks. Euzebiusz Zegrzuła - II 1952 - XI 1952 r.
Ks. F Edward Skotnicki - 1952 - XI 1952 r.
Ks. mgr Tadeusz Nieużyła - XI 1952 - XI 1954r.
Ks. mgr Stanisław Ganowski XI 1954 - VII 1957 r.
Ks. mgr Jan Potępa- Dziekan - VII 1957 - XII 1968 r.
Ks. Prałat Stanisław Siwiec Dziekan - XII 1968 r.
Ks. Prałat Marek Babuśka Dziekan - X 2006 r.

 

www.bazylika.strzegom.pl
Oficjalny serwis internetowy 
parafii Rzymsko - Katolickiej p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła

Opracowanie: Edyta Kuleczka 

 

 

do góry  |