Należy do największych i najpiękniejszych budowli gotyckich na Dolnym Śląsku. Budowę świątyni rozpoczęto 1253 r. przez Księcia Władysława, a zakończono dopiero w połowie XV w. Kościół zbudowano na planie krzyża łacińskiego z granitowego i bazaltowego kamienia łamanego oraz  cegły, okładane piaskowcem. Wnętrze trójnawowe i pięcioprzęsłowe. Sklepienia naw typu sieciowego, gwiaździstego i krzyżowego. Długość nawy środkowej - 76 m, szerokość trzech naw - 26,6 m, wysokość - 26,2 m. Unikalne, bogato rzeźbione portale nad bramami wejściowymi.
Wewnątrz kościoła godne polecenia to:

- późnogotycka chrzcielnica z XVI w.
- ambona renesansowa z 1592 r.
- ołtarz św. Anny, drewno, barok, 1720-25
  (wykonawca Jan Jerzy Urbański).
- ołtarz św. Krzyża, drewno, barok, 1740 r.
- ołtarz szkaplerzny (karmelitański) z r. 1725.
- sakramentarium, piaskowiec, gotyk, 
  początek XVI w.
- duża ilość płyt nagrobnych z XVI - XVII w.

Na dzwonnicy najstarszy pracujący dzwon w Polsce z roku 1318. Ufundowany przez joannitę Przedbora z Widawy pod Krakowem. Następne dwa z roku 1405 i 1424. 

Kościół 
p.w. św. Ap. Piotra i Pawła
- portal główny

Zabytkowe organy 
w kościele 
p.w. św. Piotra i Pawła 
 

Wybudowany przed końcem XIV w. Przeznaczony w początkowym okresie na synagogę żydowską. Po wypędzeniu Żydów w r. 1454, przejęta przez katolików i poświęcony św. Barbarze. Mały kościół gotycki jednonawowy, trójprzęsłowy  ze sklepieniami krzyżowo - żebrowymi i sieciowymi.
Ołtarz główny - drewno polichromowane, barok, koniec XVII w.
Chrzcielnica z ok. 1500 r.
Sakramentarium, piaskowiec, gotyk, XIV w.
Portal zachodni, piaskowiec, gotyk, XIV w.
  

Kościół św. Barbary

Pierwotna budowla z roku 1430. Przebudowana przez karmelitów w 1729, a następnie przez ewangelików w 1819 do stanu obecnego. W 1997 kościół przejęty przez katolickiego biskupa legnickiego T.Rybaka i poświęcony pw. Najświętszego Zbawiciela Świata i Matki Bożej Szkaplerznej. Z tego kościoła pochodzi bogaty ołtarz szkaplerzny obecnie znajdujący się w kościele św. Piotra i Pawła. Najcenniejszy zabytek pochodzący jeszcze z czasów karmelickich : obraz Matki Boskiej Samotrzeć znajduje się w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Klasztor, integralna część kompleksu, obecnie pozostaje w częściowej ruinie, zamieszkały przez kilka rodzin. Całość w stylu barokowym z częściową przebudową protestancką.  

Kościół p.w. 
Najświętszego Zbawiciela Świata
i Matki Boskiej Szkaplerznej 
(dawny kościół pokarmelitański)
    

Przykładowa budowla gotycka służąca do celów sakralnych i obronnych. Wybudowana jako basteja obronna przy Bramie Nowej, w XV w. Wnętrze nakryte jest  sklepieniem kolebkowym z lunetami.
Ołtarz główny - drewno polichromowane, barok, początek XVIII w.
Portal do zakrystii - piaskowiec, późny gotyk, początek XVI w.
Zworniki sklepienne, piaskowiec, późny gotyk XVI w.
Na zewnątrz dwa późnogotyckie portale w bogato profilowanych ościeżach.

Kaplica św. Antoniego
   

Wzmiankowana już w r. 1372 jako kaplica szpitalna pw. Św. Jadwigi. Przebudowana do stanu obecnego w r. 1460. W 1819 zmieniła funkcję na kaplicę pogrzebową, ponieważ wokół  urządzono nowy cmentarz miejski. Kaplica jest budowlą jednonawową, dwuprzęsłową z wydzielonym pięciobocznym prezbiterium.
Sakramentarium, piaskowiec, gotyk, druga połowa XVw. Zworniki i wsporniki, piaskowiec, gotyk, druga połowa XV w.

Kaplica św. Jadwigi
 

 Pierwotna wieża ratuszowa zbudowana w drugiej połowie XIV w. zachowała się jako jedyny średniowieczny fragment zabudowy Rynku. Na dachu wieży renesansowa balustrada, wewnątrz dzwon z r. 1365. W 1999 po 10-letnim remoncie postawiono nowoczesne zadaszenie o konstrukcji metalowej obłożonej szkłem zbrojonym. Wysokość całkowita wieży 35,9 m 

Wieża Targowa o wschodzie słońca
 

Wieża Dziobowa 
i fragment murów obronnych
   

Łaźnie miejskie 
    

Zespół pałacowy w Żelazowie
otoczony pięknym zabytkowym
parkiem z ok. XVII w.
   

Pałac w Morawie